czyli wszystkiego po trochu...
Wykorzystując materiały z Miechowskiego Kuferka należy powołać się na źródło: http://miechowski_kuferek.manifo.com/
dotyczy to także kopiowania i publikacji zdjęć.

Dwór w Zarogowie

Dwór w Zarogowie.
Dwór w Zarogowie położony jest w centralnej części wsi, w pobliżu remizy Ochotniczej Straży Pożarnej. Budynek murowany, jednokondygnacyjny, z użytkowym poddaszem. Wzniesiony prawdopodobnie pod koniec XVIII lub na początku XIX wieku na rzucie prostokąta. Dach dwuspadowy, od strony południowej na dwóch kolumnach wspiera się trójkątny szczyt daszku nad wejściem. Na początku XX wieku dobudowano od frontu do istniejącego dworu dwie wieże o półkoliście zwieńczonych oknach. Pierwotnie dwór zarogowski z drewna modrzewiowego usytuowany był na Zagaju Zarogowskim (za Russockich).
Zdjęcie wykonano w 2016 r.

Dwór w Zarogowie - stan z końca lat 70-tych XX wieku.

Fotografia ze zbiorów rodziny Moździńskich. Autor: Z. Siemaszko.

Właściciele Zarogowa.
W starych dokumentach, począwszy od średniowiecza występują niektórzy ówcześni właściciele Zarogowa:
- Mikołaj z Zarogowa - 1382 r.,
- Wojciech z Zarogowa - 1388 r.,
- Jan Gołuchowski - I połowa XVI w.,
- Staszkowscy (właściciele lub dzierżawcy) - 1581 r. (Jan Staszkowski - 1605 rok, dziedzic Zarogowa),
- Russoccy - XVIII w.

Józef Russocki h. Zadora ( -1783) był właścicielem - oprócz Zarogowa - także Piotrowic, Sławic, Wymysłowa, Sławkowic(?) i Witowic.
Józef Russocki - był chorążym bracławskim, deputatem i sędzią kapturowym powiatu ksiąskiego, elektorem królewskim, posłem z księstw zatorsko-oświęcimskich.
Kolejnym właścicielem Zarogowa (dóbr Zarogów, w tym folwarków Zagaje i Wymysłów), Witowic, Zaryszyna był syn Józefa, hrabia Mikołaj Russocki (między 1745/1750-1818). Kawaler Orderu św. Stanisława, Orderu Orła Białego, papieskiej Złotej Ostrogi.
W 1767 r. Mikołaj otrzymał nominację na chorążego pułku artylerii koronnej, w 1778 r. został skarbnikiem, w 1780 r. mniejszym wojskim, 1784 łowczym, 1785 – cześnikiem. W 1776 r. był asesorem marszałka sejmiku krakowskiego i marszałkiem sejmiku w 1782 r. oraz deputowanym do Trybunału Koronnego w 1785 r.
Mikołaj Russocki był żonaty z Magdaleną z Dobińskich, córką Zygmunta, kasztelana brzezińskiego. Miał z nią m.in. córkę Annę i synów: Zygmunta, od r. 1812 sędziego pokoju pow. miechowskiego, oraz Józefa Tomasza, szambelana austriackiego.
Dnia 6 listopada 1800 r. otrzymał tytuł hrabiego Galicji Zachodniej, a 26 kwietnia 1803 r. Cesarstwa Rzymskiego.
W XIX wieku Zarogów przechodzi w ręce rodu Katerlów. W 1846 roku jako właściciel Zarogowa i Piotrowic wymieniany jest Ludwik Katerla. Kazimierz Girtler w 1861 roku opisywał zjazdowy obiad "u Katerlego" w Zarogowie, gdzie zgromadziło się około 50 obywateli, radzących jak postępować w związku z wyborami do rady powiatowej i ze zniesieniem pańszczyzny.
W 1886 roku zmarł Piotr Rudzki, dzierżawca Dziewięcioł i Nasiechowic. W trzy lata po śmierci męża, Alina Rudzka z Wędrychowskich kupiła majątek Zarogów. Zofia Rudzka, córka Piotra i Aliny wyszła za mąż za Krzysztofa Rudzkiego, syna Józefa - dzierżawcy Słomniczek i Łososkowic.
Właścicielami Zarogowa - do 1945 roku - byli Janusz Rudzki i jego żona Janina z Breitenwaldów.
W latach 80-tych XX wieku dwór (w ruinie) zakupiła rodzina Moździńskich, która własnym wieloletnim wysiłkiem doprowadziła go do stanu ponownej świetności. 
Dwór w Zarogowie - strona północna (2016)
 
Kreator stron internetowych - przetestuj